Bractwo Szkaplerzne

Rys historyczny:

Historia Szkaplerza karmelitańskiego sięga XII wieku. Duchowi synowie proroka Eliasza prowadzili życie modlitewne na Górze Karmel w Palestynie. Nazywali się Braćmi NMP z Góry Karmel. Z powodu prześladowań przenieśli się do Europy. Kościół uznał regułę ich życia i dał prawny początek Zakonowi Karmelitów. W Anglii jeden z braci zakonnych – święty Szymon Stock w nocy z 15 na 16 lipca 1251 roku podczas modlitwy, w której błagał o pomoc dla zakonu ujrzał w otoczeniu aniołów Matkę Bożą, która podała mu Szkaplerz koloru brązowego. Usłyszał wtedy od Maryi: „Przyjmij najmilszy synu Szkaplerz twego zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania.”

W XIV wieku Maryja ukazała się papieżowi Janowi XXII. Obiecała obfite łaski i opiekę dla zakonu karmelitańskiego oraz dla Bractwa Szkaplerznego.

Stolica Apostolska zaliczyła Szkaplerz do sakramentaliów. Potwierdziła też przywileje Szkaplerza, opierając ich skuteczność na modlitwach całego Kościoła. Warto wspomnieć, że papież Jan Paweł II, od lat dziecięcych nosił Szkaplerz przy sobie.

 

Przywileje Szkaplerza karmelitańskiego:

  1. Kto umrze odziany Szkaplerzem, nie zostanie potępiony.
  2. Noszący(a) Szkaplerz jako czciciel(ka) Matki Bożej zapewnia sobie jej opiekę co do duszy i ciała w tym życiu i szczególną pomoc w godzinie śmierci.
  3. Każdy(a), kto pobożnie nosi Szkaplerz i zachowuje czystość według stanu, zostanie wybawiony(a) z czyśćca w pierwszą sobotę po swojej śmierci.
  4. Ci, którzy należą do Bractwa Szkaplerznego są duchowo złączeni z Zakonem Karmelitańskim i mają udział w jego duchowych dobrach za życia i po śmierci, a więc we Mszach Świętych, Komuniach Świętych, umartwieniach, modlitwach, postach, itp.

 

Obowiązki należących do Bractwa Szkaplerznego:

  1. Przyjąć Szkaplerz karmelitański z rąk kapłana.
  2. Wpisać się do Księgi Bractwa Szkaplerznego.
  3. W dzień i w nocy nosić na sobie Szkaplerz.
  4. Odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu przyjęcia do Bractwa (zazwyczaj „Pod Twoją Obronę”).
  5. Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć jej cześć.

 

Objaśnienia:

Szkaplerz powinien być wykonany z sukna wełnianego koloru brązowego. Na jednym płatku ma być wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a na drugim Serce Pana Jezusa. Ma być poświęcony przez kapłana lub diakona. Należy go nosić tak, by jego jedna część spadała na plecy, a druga na piersi. Od 1910 roku papież Pius X ze względów praktycznych zezwolił na zastąpienie Szkaplerza płóciennego medalikiem Szkaplerznym. Szkaplerz ma być noszony zawsze w sposób godny.

Za: wskazaniami pt. „Szkaplerz Święty darem Matki Bożej”, wydanymi przez Władze Zakonne Karmelitów.

 

Bractwo Szkaplerzne przy naszej parafii:

W naszej parafii do Bractwa Szkaplerznego należy obecnie 178 osób, zapisanych w specjalnej księdze. Co roku we wspomnienie liturgiczne NMP z Góry Karmel, 16 lipca odprawiana jest w intencji członków Bractwa Msza Święta. Bractwo gotowe jest poszerzyć swój krąg czcicieli. Zainteresowanych prosimy o kontakt z Księdzem Proboszczem.