19kw.

Synod o synodalności w Archidiecezji Poznańskiej

Spotkania synodalne w naszej Parafii zakończyły się w kwietniu 2022.

Archidiecezjalny Zespół Synodalny oraz Sekretariat Synodu  zachęcają do wypełniania indywidualnych ankiet synodalnych do 31 maja br.  Można to zrobić na trzy sposoby:

Archidiecezjalny Zespół Synodalny, Ostrów Tumski 2, 61-109 Poznań

Czym jest  „droga synodalna”?

Termin „droga synodalna” jest rozumiany jako proces budzenia i utrwalania we wszystkich wymiarach życia Kościoła atmosfery otwartości i wzajemnego słuchania, pełnej szacunku i uwagi w odniesieniu do wszystkich uczestników tego życia. Na drogę tę mają się składać przede wszystkim spotkania, w trakcie których ich uczestnicy, słuchając Ducha Świętego i siebie nawzajem, będą dzielić się refleksjami na temat kwestii istotnych dla życia Kościoła, takich jak nauczanie, liturgia czy duszpasterstwo. Celem tych spotkań będzie wypracowanie wspólnych, uzgodnionych zaleceń bądź decyzji, dotyczących ww. kwestii. Można więc powiedzieć, iż istotą drogi synodalnej jest wspólnotowe rozeznawanie w świetle słowa Bożego pojawiających się aktualnie kwestii istotnych dla Kościoła nie tylko lokalnego, ale i powszechnego, gdyż na końcu tej drogi decyzje będą podejmowane w jedności z papieżem.

Droga synodalna całego Ludu Bożego została zainicjowana przez papieża Franciszka w kwietniu 2021 r., a sam Synod Kościoła powszechnego został przez Niego uroczyście otwarty 9 i 10 października br w Rzymie. W Archidiecezji Poznańskiej etap pierwszy Synodu został otwarty przez abp. Stanisława Gądeckiego, Metropolitę Poznańskiego i Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, podczas mszy świętej 17 października 2021 r. w bazylice archikatedralnej. Zakończenie Synodu nastąpi w październiku 2023 r. na XVI Zgromadzeniu Synodu Biskupów.

Aktualnie trwa etap pierwszy Synodu, w którym m.in. zaprasza się wszystkich pragnących uczestniczyć w drodze synodalnej. Zaleca się, by spotkania odbywały się w grupach liczących 3-10 osób. W trakcie spotkań prowadzonych przez koordynatora lub wyznaczonych przez niego moderatorów rozmawiać się będzie na określone tematy, dzieląc się swoimi przemyśleniami, opiniami i doświadczeniami. Po opracowaniu danego tematu, koordynatorzy przygotują syntezy, które zostaną przekazane sekretariatowi Synodu w celu dalszego ich procedowania na kolejnych etapach Synodu.

Główne tematy do rozważania w trakcie spotkań grup synodalnych:

1. Idąc razem

W Kościele i w społeczeństwie jesteśmy w drodze.

Zastanówmy się, jak wygląda nasz Kościół lokalny. Kim są ci, którzy „idą razem”? Z kim ja „idę razem”? Kim są ci, którzy wydają się bardziej oddaleni? Jakie grupy lub osoby pozostają na marginesie? Kogo nie spotykam na drodze? Co mogę/możemy zrobić, aby „iść bardziej razem”? Jak spotkać tych, którzy pozostają na marginesie?

 

2. Słuchanie

Słuchanie jest pierwszym krokiem do spotkania. Wymaga otwartego umysłu i serca, bez uprzedzeń. Bóg może przemawiać do mnie również przez drugiego człowieka.

Zastanówmy się, czy my się wzajemnie słuchamy? W jakich sytuacjach ignorujemy ten głos? W jaki sposób Bóg przemawia do nas poprzez głosy, które ignorujemy? Czy uważasz, że w Kościele słucha się głosu świeckich? Jak słucha się księży? W jaki sposób słucha się kobiet? W jaki sposób słucha się młodych ludzi? Jakie miejsce ma głos mniejszości, wykluczonych i odrzuconych? Jak są słuchani ubodzy? Jak słuchane są osoby konsekrowane – kobiety i mężczyźni? Co ułatwia lub utrudnia moje/nasze słuchanie? Jakie są ograniczenia w mojej/naszej zdolności słuchania, zwłaszcza tych, którzy mają inne poglądy niż nasze własne?  Co możemy zrobić, aby bardziej siebie wzajemnie słuchać w Kościele? Co możemy zrobić, aby słuchać osób, które są z dala od Kościoła, są uprzedzone do Kościoła lub są wrogo do niego nastawione?

3. Zabieranie głosu

Wszyscy są zaproszeni do mówienia z odwagą, w sposób wolny, otwarty i szczery, prawdę z miłością.

Zastanówmy się, co umożliwia lub utrudnia odważne, szczere i odpowiedzialne  wypowiadanie się w naszym Kościele lokalnym i w społeczeństwie? Kiedy i jak udaje nam się powiedzieć to, co jest dla nas ważne? Kiedy to się nie udaje i dlaczego? Jak wygląda współpraca z mediami (nie tylko z katolickimi)? Kto w mediach wypowiada się w imieniu wspólnoty chrześcijańskiej? Kto te osoby wybiera? Jak odróżniać w  przestrzeni publicznej prywatne opinie od oficjalnego nauczania Kościoła? Jak możemy poszerzyć w Kościele przestrzeń do swobodnej wypowiedzi? Jak poprawić jakość obecności Kościoła w mediach?

4.  Celebrowanie

Wspólna droga w Kościele opiera się na wspólnotowym słuchaniu Słowa i sprawowaniu Eucharystii.

Zastanówmy się, w  jaki sposób modlitwa i  celebracje liturgiczne inspirują i kształtują życie i misję w naszej wspólnocie? W jaki sposób wpływają na najważniejsze decyzje? W jakim stopniu włączamy uczestników liturgii w podejmowanie funkcji liturgicznych? Co zrobić, abyśmy wszyscy pełniej uczestniczyli w liturgii?

 

5. Współodpowiedzialni w misji Kościoła

Synodalność służy misji Kościoła, do udziału w  której powołani są wszyscy ochrzczeni.

Zastanówmy się, co jest naszą wspólną misją?  W jaki sposób członkowie naszego Kościoła lokalnego są aktywni w jego misji? Co pomaga, a co przeszkadza?  Jakie obszary misji  są zaniedbywane? W jaki sposób wspólnota wspiera swoich członków zaangażowanych w służbę na rzecz społeczeństwa (zaangażowanie społeczne i polityczne, badania naukowe, nauczanie, krzewienie sprawiedliwości społecznej, ochrona praw człowieka, troska o środowisko itp.)? W jaki sposób wspólnota Kościoła pomaga tym osobom przeżywać ich zaangażowanie na rzecz społeczeństwa jako służbę?  Kto i w jaki sposób rozeznaje, planuje i podejmuje decyzje o kierunkach zaangażowania duszpasterskiego? Co możemy zrobić, abyśmy wszyscy pełniej uczestniczyli w misji Kościoła?

 

6a) Dialog w Kościele

Dialog wymaga wytrwałości i cierpliwości, umożliwia wzajemne zrozumienie.

Zastanówmy się, w jakich sytuacjach różne osoby w naszej wspólnocie spotykają się, aby prowadzić dialog? Jak często się to zdarza? Jakie są miejsca i sposoby dialogu w naszym Kościele lokalnym? Jak wygląda współpraca ze wspólnotami zakonnymi, stowarzyszeniami świeckich, ruchami itd.? Czy zauważane i doceniane są charyzmaty danej wspólnoty, realia jej działania, potrzeby i zobowiązania? W jaki sposób są rozwiązywane konflikty i trudności?  Jak podchodzi się do różnicy poglądów? Na jakie szczegółowe kwestie w Kościele powinniśmy zwrócić większą uwagę? Co możemy zrobić, aby poprawić jakość dialogu w Kościele?

 

6b) Dialog w Kościele i społeczeństwie

Dialog wymaga wytrwałości i cierpliwości, umożliwia wzajemne zrozumienie.

Zastanówmy się, jak w  naszym środowisku (praca, sąsiedztwo, społeczność lokalna, nasza miejscowość, nasz kraj) rozmawiamy ze sobą i  szukamy wspólnych rozwiązań.  Jak siebie wzajemnie słuchamy? W jaki sposób Kościół prowadzi dialog i uczy się od innych: świata polityki, ekonomii, kultury, struktur samorządowych i ludzi żyjących w ubóstwie? Na jakie szczegółowe kwestie powinniśmy zwrócić większą uwagę? Co możemy zrobić dla jakości dialogu?

 

6c) Dialog międzyreligijny między osobami, które nie utożsamiają się z żadną wspólnotą religijną, z osobami niewierzącymi

Dialog wymaga wytrwałości i cierpliwości, umożliwia wzajemne zrozumienie.

Zastanówmy się, jakie mamy doświadczenia dialogu i wspólnego zaangażowania z wyznawcami innych religii? Jakie mamy doświadczenia dialogu i wspólnego zaangażowania z osobami, które nie utożsamiają się z żadną wspólnotą religijną? Jak odnosimy się do osób, które decydują się na apostazję, jak ze sobą rozmawiamy? Jakie mamy doświadczenie kontaktów i rozmów z osobami areligijnymi? Jak próbujemy się zrozumieć? Co możemy robić razem?

7. Ekumenizm

Dialog między chrześcijanami różnych wyznań, zjednoczonymi przez jeden chrzest, zajmuje szczególne miejsce na drodze synodalnej.

Zastanówmy się, jakie relacje ma nasza wspólnota kościelna z członkami innych tradycji chrześcijańskich i wyznań. Co nas łączy i jaką podejmujemy współpracę? Jakie owoce przynosi nasza współpraca? Jakie są trudności? Jakie jest moje odniesienie do osób należących do innych wspólnot chrześcijańskich? Jaki następny krok możemy zrobić na wspólnej drodze?

8. Władza i uczestnictwo

Kościół synodalny jest Kościołem, w którym wszyscy jesteśmy równi w godności i wszyscy podejmujemy odpowiedzialność.

Zastanówmy się, w jaki sposób określamy w Kościele lokalnym cele, do których należy dążyć, drogę do ich osiągnięcia i kroki, które należy podjąć.

W jaki sposób sprawowana jest w nim władza i zarządzanie? Jak się czuję w tak zarządzanej wspólnocie? W jaki sposób praca zespołowa i współodpowiedzialność są realizowane w praktyce? W jaki sposób i przez kogo oceniana jest owocność działań? W jaki sposób osoby świeckie są zapraszane do odpowiedzialności? Do jakich posług? Czy ich udział jest właściwie doceniany? Jakie mamy doświadczenia dobrej współpracy, wspólnego rozeznawania i współdecydowania? Jak funkcjonują rady duszpasterskie, rady ekonomiczne, rady kapłańskie i inne organy kolegialne? Jak możemy rozwijać wrażliwość synodalną w naszym Kościele lokalnym?

9. Rozeznawanie i podejmowanie decyzji

Styl synodalny charakteryzuje się tym, że decyzje podejmowane są poprzez rozeznawanie tego, co Duch Święty mówi przez całą wspólnotę.

Zastanówmy się, jakie metody stosujemy w podejmowaniu decyzji? Jak je można ulepszyć? Czy styl synodalny jest widoczny w przewodzeniu naszemu Kościołowi lokalnemu? Czy nasze metody podejmowania decyzji pomagają nam słuchać całego Ludu Bożego? Jak to realizujemy w praktyce? Jakich narzędzi i procedur używamy, aby promować przejrzystość i możliwość rozliczenia z podejmowanych działań i decyzji w Kościele? Jak możemy uczyć się wspólnotowego rozeznawania w Duchu Świętym i w nim wzrastać?

10. Formowanie się w synodalności

Synodalność pociąga za sobą otwartość na zmiany, formację i ciągłe uczenie się.

Zastanówmy się, w jaki sposób nasza wspólnota kościelna formuje ludzi, aby byli bardziej zdolni do wspólnej drogi, słuchania siebie nawzajem, uczestniczenia w misji i angażowania się w dialog. Jaka formacja jest oferowana, aby wspierać rozeznawanie i sprawowanie władzy w sposób synodalny?

Szczegółowe informacje na temat Synodu w Poznaniu znaleźć można na stronie: www.synodpoznan.pl

 

ADSUMUS SANCTE SPIRITUS 

Stajemy przed Tobą, Duchu Święty,

zgromadzeni w Imię Twoje.

Z Tobą jedynie, który nas prowadzisz;

zamieszkaj w naszych sercach, naucz nas drogi,

którą mamy iść i jak mamy nią podążać.

Jesteśmy słabi i grzeszni;

nie dozwól, abyśmy wprowadzali nieład.

Nie pozwól, by niewiedza sprowadziła nas na niewłaściwą drogę,

albo stronniczość wpływała na nasze działania.

Niech w Tobie odnajdziemy naszą jedność,

abyśmy mogli razem podążać do życia wiecznego,

i abyśmy nie zbaczali z drogi prawdy i tego, co jest słuszne.

O to wszystko prosimy Ciebie,

który działasz w każdym miejscu i czasie,

w komunii Ojca i Syna, na wieki wieków.

Amen.